Kochani, ten wpis, choć bez personalnego oznaczenia, dedykuję ludziom, z którymi moja ścieżka przecięła się około dwóch lat temu.

 

Niech dzisiejsze słowa idą w świat również dla tych, którzy w jakimkolwiek zdaniu usłyszą znajomy dźwięk - zawołanie, którego podświadomie wyglądali. Dla tych, z którymi moja droga krzyżuje się w fantastycznej rozmowie i doskonałym milczeniu.

 

Jak z pewnością zdążyliście się zorientować, nie wierzę w przypadkowość natrafienia na określonego człowieka. Wręcz odwrotnie, z zachwytem obserwuję celowość towarzyszącą zdarzeniom. Incydentalność spotkań to zaledwie pozór, bo bez wątpienia napotykane jednostki są częścią naszej podróży.

 

Obcowanie z drugim człowiekiem nigdy nie przestanie mnie zadziwiać - w najlepszym tego stwierdzenia znaczeniu.

 

Wasza otwartość jest skarbem, który po raz kolejny i z kosmiczną mocą uzmysłowił mi jak bardzo jest mi bliskie mówienie do ludzi na poziomie prawdy serca.

 

Niestrudzenie patrzcie w siebie z zakochaniem i dociekliwością. Bez zamykania się w okolicznościach, przymusie czy zewnętrznie sterowanej powinności. Bezkompromisowo podejmujcie decyzje i wybory, ale takie, którym towarzyszy spokój duszy.

 

Wybrany przez Was wariant - ten o nazwanych i zdefiniowanych przez Was jakościach - nabiera realnego kształtu wtedy, kiedy obrana droga jest bezwzględnie Waszą drogą. Posiadając wrażliwość uważnego obserwatora na pewno jej nie przegapicie.

 

Z nieskrywanym pokładem radości mówię 'dziękuję'.

 

Namaste.

Małgosia

 

#świadomość #rozwójosobisty #przebudzenie #spotkanie #cel

 

Zdjęcie: pexels.com / Viktoria Alipatova