Wzajemne przenikanie w świętej przestrzeni. Znasz to miejsce w czuciu, które penetruje każdą powłokę wykraczając daleko poza Ciebie, nie wytyczając ani początku, ani końca. W nietykalnym splocie, do którego to, co jest mu obce, nie ma dostępu. W dotyku, który płynie przez Ciebie wysycając niewidocznym każdą komórkę. W doświadczaniu serdecznej cierpliwości, kiedy powietrze nasiąka świetlistym tonem współ-odczuwania, a brednią wydaje się i czas i przestrzeń. U zbiegu dwóch fal spojonych w przeznaczeniu tętni energia współ-życia. Nuta, która mówi o Tobie w drugim człowieku, kiedy budzisz się do zauważania. Przejmujący dźwięk bliskości, w którym rozpoznajesz dom, gdy czucie zdaje się prześwietlać eter wskazując kierunek. Niedostrzegalna nić nienaruszalnej więzi w równoprawnym połączeniu.

Współrzędne sacrum dusz, które umówiły się usłyszeć swoje wołanie.

W niepodzielnym kształcie nieskończoności dwóch bytów jesteś świadomy drogi, która prowadzi Cię na spotkanie.

Nie ma dwóch półksiężyców, są dwie gotowości do pełni.