Uniwersalność tej koncepcji sprawia, że jest ona w mocy zarówno biorąc na warsztat obszar zawodowy, jak i poruszając się w przestrzeni relacji osobistych.

 

Jeżeli Twój wewnętrzny głos podpowiada konkretną inspirację, idź za tym. Jeżeli słyszysz ulotną wskazówkę 'zadzwoń', zrób to. Jeżeli czujesz połączenie z daną funkcją, podejmuj próby. Jeśli czytasz o warsztacie, którego temat rezonuje z Tobą, weź w nim udział. Działaj z niczym niezmąconym skupieniem, które otwiera przestrzeń do spostrzegania.

 

Wolno Ci doświadczać i rozwijać skrzydła. Daj sobie zgodę na wyjście poza fasadę systemu, aby z empatią dostroić się do siebie. Jesteś bezpieczny w tym działaniu - dźwięk duszy omija bezdroża i konsekwentnie eskortuje w spełnienie.

 

Odmiennie sprawa ma się z wyraźnym głosem ego, który dostarcza wielu logicznych argumentów agitujących określony wybór lub sposób zachowania. Analityczne podejście i wykalkulowane 'za' i 'przeciw' może być bardzo przekonujące i ofensywnie dopinguje do pójścia wskazywaną przez ego drogą. Jednak umysł posługuje się zdeterminowaną gamą możliwości syntezując dane z otoczenia. Już sam fakt środowiskowej określoności i ograniczenia kulturowo-mentalnego upośledza widzenie szerokiej perspektywy potencjalnych rozwiązań. To nie umysł niesie Cię w odkrywanie mocy twórczych - on porusza się po monopłaszczyznach, w katalogu znanych informacji przyjętych w Twoim ekosystemie jako zespół faktów.

 

W brzęczącym świecie ocen i pseudologiki słyszenie duszy to kompetencja.

 

Z czułością, 

Małgosia